Waarom makkelijk als het moeilijk kan

Deze week heb ik een kwartier lang met het CZ aan de telefoon gehangen. Het volgende was de reden waarom.

Ik behandel al een tijdje een patient aan huis. Zij heeft een heel ongelukkige botsing met een grote hond gehad waarbij ze haar knie verbrijzeld heeft en een chirurg deze met platen de botstukken weer bij elkaar heeft moeten schroeven.

Een dergelijk letsel heeft een zogeheten “indicatie voor langdurende fysiotherapie”. Dit is een regeling wat inhoudt dat de eerste 20 behandelingen vergoed moeten worden uit de Aanvullende Verzekering maar dat vanaf de 21ste behandeling de vergoeding voor fysiotherapie uit de Basisverzekering komt. En dit tot een jaar na de operatie. Een mooie en vaak noodzakelijke regeling.

Helaas heeft de patient in kwestie géén aanvullende verzekering. Ik kon dus niet rechtstreeks voor de eerste 20 behandelingen bij het CZ aankloppen en moest ik haar een factuur geven. Daarna kon ik via ons systeem de resterende behandelingen direct bij haar zorgverzekering declareren.

Althans, dat dacht ik. Maar keer op keer werden mijn declaraties afgekeurd. Vanwege een verkeerde code. En eigenlijk was dat wel logisch. Die code staat voor “vervolg langdurende fysiotherapie na de eerste 20 behandelingen”. Mijn patient had weliswaar de eerste factuur naar het CZ gestuurd maar op die afdeling konden ze alleen maar mededelen dat die behandelingen niet werden vergoed vanwege het ontbreken van een aanvullende verzekering. Om die reden heeft ze de tweede factuur maar niet meer op de post gedaan. Met de behandeldata werd waarschijnlijk niets gedaan zodat het systeem van CZ niet op de hoogte was van de eerste 20 behandelingen. En dus de code “vervolg ..” niet werd geaccepteerd.

De vriendelijke dame van het CZ aan de andere kant van de telefoonlijn had gelukkig een oplossing voor het probleem. Het enige dat ik moest doen was twee credit-nota’s naar mijn patient sturen met de mededeling dat zij deze naar het CZ moet mailen. Als ik dan even een fictieve aanvullende verzekering aanmaak in mijn systeem bij die patient dan kan ik daar op de eerste 20 behandeldata rechtstreeks declareren bij het CZ. Deze zorgverzekeraar zal dan deze declaratie aan mij uitbetalen en vervolgens hetzelfde bedrag vorderen bij mijn patient. Uiteraard ontvangt zij van mij het betaalde bedrag terug.

Alleen omdat de data van behandelingen, waar overigens het CZ niets mee te maken heeft – want hoe zit dat eigenlijk met privacy – niet in hun systeem gezet kan worden, gaat eenzelfde geldbedrag als een carouselletje rond.

Het lijkt de Belastingdienst wel: “Gemakkelijker kunnen we het niet maken, wel moeilijker!”