De intelligentie van een voetballer

Twee weken geleden had ik het er over hoe sporters de pers te woord staan. Ik maakte een grapje over hoe typerend de interviews met voetballers kort na de wedstrijd zijn. En hoewel ik de schijn tegen heb, vind ik het toch stigmatiserend om aan de intelligentie van álle voetballers te twijfelen. Ik heb in mijn vorige blog de uitzonderingen genoemd: Van Dijk en De Ligt, maar tussen toen en nu heb toch wel vreselijk domme dingen gezien op de voetbalvelden.

Laag intelligente, primaire reacties kennen we al zo lang voetbal bestaat denk ik. De oerdomme kopstoot, waarmee Zinedine Zidane tijdens de WK finale in 2006 zowel zijn onaantastbaar gewaande status als de Wereldbeker verloor, is er een voorbeeld van. En dan heb je natuurlijk ook nog Suárez, die blijkbaar als jochie in de straten van Salto, Uruguay van zich heeft moeten leren bijten en deze overlevingstactiek zeker drie maal binnen de voetballijnen heeft gedemonstreerd.

Wat minder heftig maar niet minder stompzinnig te noemen vind ik het destructieve gedrag van een voetballer die met een rode kaart van het veld is gestuurd. Hoeveel stadion interieur zou er al aan diggelen getrapt en geslagen zijn? Bij PSV sloegen twee spelers, Erik Pieters (wat is er van hem geworden?) en Santiago Arias, met drie jaar ertussen, hun hand kapot tegen een ruit. Pieters moest daarna direct onder het mes. Arias liep alleen een deuk op in zijn professionele gedrag.

Blijven doormekkeren terwijl je weet dat juist die scheidsrechter daar niet van gediend is, een domme onnodige overtreding op een niet gevaarlijke plek in het veld maar die je wel geel oplevert, opzichtig de tegenstander blijven vasthouden, weigeren je coach een hand te geven omdat je vindt dat je onterecht gewisseld wordt. Allemaal niet-zo-slimme acties, die de sport echt ontsieren. Ja. Emoties horen bij voetbal. Ze zjn een verrijking voor het spelletje, maar ze moeten het gezond verstand niet overstijgen.

Ooit constateerde iemand die betrokken was bij de plaatselijke volleybalvereniging met een zorgelijke blik dat van de jeugdleden van haar club honderd procent op het lokale HAVO-VWO school zat. Niemand kwam van het VMBO. Als schrijvend zat ik aan haar uitspraak te denken en tevergeefs zocht ik naar opleidingsgegevens van voetballers. Wél kwam ik een aardig kwisje tegen op een website met de prachtige URL www.GoalsandGlamour.nl.

In dat kwisje werden de namen van dertien bekende voetballers genoemd. Aan de lezer de vraag: Welke middelbare opleiding heeft deze voetballer genoten? Dennis Bergkamp, Siem de Jong, Jeroen Zoet en Stefan de Vrij zouden de trotse bezitter van een VWO diploma zijn. Arjen Robben, Nigel de Jong en Davy Klaassen hebben het HAVO gehaald. Een VMBO diploma ligt in de la bij Wesley Sneijder, Rick Karsdorp, Robin van Persie en Georginio Wijnaldum. Hakim Ziyech en Memphis Depay hebben vroegtijdig de schoolbanken verlaten.

Leuk, zo’n kwis. Maar het zegt natuurlijk nul-komma-nul over de intelligentie van voetballers. Als talenten al op jonge leeftijd gaan merken dat een professionele voetbalcarriere tot de mogelijkheden behoort, zal de focus zich verplaatsen van blokken op school naar schieten op goal. De grote clubs in Nederland hebben inmiddels een gedegen jeugdopleiding, waar naast voetbaltraining ook “gewoon” onderwijs wordt genoten. In een artikel (oud, te weten uit 2006) over de Ajax jeugdopleiding wordt gezegd dat 39,4% van de jeugdvoetballers daar een havo-opleiding. 34% leert op vmbo-niveau, terwijl 17% vwo-leerling is.

Terug naar wat ik de afgelopen 14 dagen in de voetbalstadions heb mogen aanschouwen. Sterker nog: bij één club, notabene “mijn” club! In een vreselijk slechte wedstrijd van PSV tegen Utrecht gaat Nick Viergever gigantisch in de fout. Uit frustratie, uit kwaadheid, uit klunzigheid of pure domheid ging hij vol op de enkel van oud clubgenoot Ramselaar staan. In dezelfde wedstrijd doet Jorrit Hendrix, die ik overigens sowieso niet erg intelligent vind ogen, exact hetzelfde! Vol op die enkel! Vette nederlaag voor de club uit Eindhoven. En wat zie ik gisteren? Ryan Thomas maakte, dankzij de rode kaart van Hendrix en de blessure van Mo Ihattaren, eindelijk zijn debuut als basisspeler bij PSV tegen AZ Alkmaar. En wat doet ie met deze wereldkans? Na 20 minuten kopieert ie zijn collega’s Viergever en Hendrix! Je zou toch zeggen dat die gasten uitvoerig besproken zijn en dat er zoiets als een VAR bestaat die niets onbestraft laat! Van Bommel zal toch in zijn eindspeech aandacht hebben gehad voor de vele blessures én de schorsingen in zijn basisteams. Dat het koppie er bijgehouden moet worden!

Maar misschien heb ik het wel mis. Bij die kwis trouwens ook: ik had er maar drie goed.