Belasting en belastbaarheid
Het Nederlands Elftal kampt met talloze blessures. De Hamstrings zijn een veel getroffen spiergroep. Een veel gehoorde vraag: Hoe kan het zo zijn dat die goed getrainde jongens zo gemakkelijk geblesseerd raken? Het antwoord Is simpel: de belasting die op de lijven van deze voetbalprofs inwerkt is enorm, zo groot dat deze soms de belastbaarheid van de voetballers overschrijdt.
Want eigenlijk is het heel simpel: een blessure ontstaat wanneer de belasting groter is als de belastbaarheid. Dus als een arts een client “wegstuurt” met de dooddoener “het is overbelasting” dan heeft ie dus altijd gelijk.
Als iemand van zijn fiets valt en zijn heup breekt, dan is de klap door de val dus een te grote belasting voor de heup. Het bot kan normaal belastbaar zijn op dat moment maar gaat toch kapot.
Een ander verhaal wordt het als iemand door een licht tikje tegen de heup het bot breekt, omdat er sprake is van botontkalking. Hierdoor is de belastbaarheid dus verlaagd en kan een “normale” belasting voor overbelasting zorgen.
Als fysiotherapeut ben je de hele dag bezig om uit een vraaggesprek en allerlei testjes te analyseren of er sprake is van een verminderde belastbaarheid of een te grote belasting. Of allebei. Want daar schuilen ook de zaken, die mogelijk verbeterbaar en behandelbaar zijn.
Spieren kunnen verminderd belastbaar zijn omdat ze bijvoorbeeld te weinig kracht hebben of verkort zijn. De krachten op aanhechtingen van pezen kunnen ongelijk verdeeld zijn door een slechte stabiliteit en coördinatie. Allemaal factoren die te verbeteren zijn door training.
Een te hoge belasting kan heel duidelijk zijn: een aanrijding door een auto, met een paar maanden training een marathon willen lopen, een tennistoernooi waarbij ineens twee wedstrijden op een dag gespeeld moeten worden in plaats van de gebruikelijke een keer per week. Onduidelijker is als bijvoorbeeld een te harde atletiekbaan, slechte of oude sportschoenen, een slechte tennisracket, een te hoog bureau, een te lage stoel of iets anders voor te grote krachten op het lijf zorgen. Om maar te zwijgen van allerlei combinaties van factoren.
Toch vormt het belastbaarheid-gedeelte verreweg het moeilijkste en meest interessante gedeelte van het verhaal. De belastbaarheidsgrens is een grillige lijn die van ontzettend veel factoren afhankelijk is. Ziekte, stress, spanning, vermoeidheid. Een training die gisteren nog optimaal was kan vandaag voor overbelasting zorgen omdat je toevallig wat woorden met je vriendin hebt gehad.
Je snapt dat een goede fysiotherapeut voldoende tijd neemt om de puzzelstukjes te vinden en in elkaar te zetten. Dat is de reden waarom we nooit meteen beginnen met behandelen maar de eerste “zitting” vaak volledig, dat wil zeggen de volle dertig minuten, gebruiken om alles in kaart te zetten. Sommige cliënten vinden dat zonde van hun vergoede behandelingen, anderen snappen dat zomaar beginnen mogelijk een niet-effectieve behandeling oplevert.